Autor: Piotr Gaglik

W mitologii greckiej chaos kojarzy się ze stanem pierwotnym, w którym brak jest uporządkowania elementów, a tym samym systemu, który z tychże elementów się składa. Natomiast logika matematyczna dodaje, że ów stan chaosu oznacza brak stabilności. Co w takim razie oznacza chaos w systemie prawa? Według mnie prowadzi do niepewności w prawie i jego systemie.… Czytaj dalej Chaos czy destrukcja

Wracam do nieszczęsnego Libanu. Papież Franciszek już w maju zapowiedział, że 20 października odbędzie się w Watykanie kanonizacja błogosławionych męczenników franciszkańskich zabitych „in odium fidei” w czasie masakry chrześcijan w 1860 roku w Damaszku (Syria). Owa antychrześcijańska rzeź była jednym z etapów pierwszej libańskiej wojny domowej. Wydarzenia z Damaszku spowodowały interwencję mocarstw europejskich, zwłaszcza Francji.… Czytaj dalej Czy jest nadzieja dla Libanu?

Pod koniec sierpnia (PJC nr 43) zapowiadałem trzecią część refleksji libańskich, nawiązując do specyficznej roli miejsc chronionych międzynarodowo. Dotyczy to nie tylko parków narodowych, ale także terenów wykopalisk starożytnych, strzeżonych konwencjami UNESCO, a nawet eksterytorialnej kwatery Tymczasowych Sił Zbrojnych Narodów Zjednoczonych w Libanie (UNIFIL). Obecnie w kwaterze pełnią służbę żołnierze polscy i irlandzcy. Z uwagi… Czytaj dalej Liban po raz trzeci

W poniedziałek przed południem 10 września wysłuchałem radiowej prognozy pogody. O tym, że nadchodzi „niż genueński” podawano już dwa dni wcześniej, co oznaczało ogólnie, że podobnie jak w 1997 roku deszczowe chmury uderzą również w północne stoki Jesieników i w Masyw Śnieżnika. Wiem co nieco o dolnośląskiej powodzi w 1997 (m.in. przez tydzień dyżurowałem we… Czytaj dalej Glosa do powodzi

Przy okazji dostarczenia na posiedzenie sądu rejonowego księdza Michała Olszewskiego, wszyscy mieli okazję zobaczyć podejrzanego w śledztwie w sprawie Funduszu Sprawiedliwości – wychudzonego i zmaltretowanego pobytem w areszcie. Używam tu oficjalnego określenia „podejrzany” – nie znam bowiem szczegółów co do samych zarzutów i stanowiska obrońcy podejrzanego. Przypomnę tylko, że podejrzany, to nie skazany wyrokiem sądu.… Czytaj dalej Uwięzić księdza!

LIBAN cz. 2 Konstytucja Libanu stwierdza, że „Liban jest arabski w swojej tożsamości i przynależności”. Wyraźnie wskazuje, że kraj należy do świata arabskiego. Ale Libańczycy (a ściślej mieszkańcy Libanu) w swojej większości nie są Arabami w znaczeniu etnicznym. Bardzo to z dumą i szacunkiem podkreślają, że są co najmniej od czasów biblijnych potomkami Fenicjan i… Czytaj dalej Bejruckie wielopiętrowe bloki

Tak wyraziła się jedna Libanka w związku z beatyfikacją 57. patriarchy Kościoła Maronickiego Estephana El Douaihy (1630-1704). I rzeczywiście jest to kraj piękny i tu w sposób szczególny czci się świętych. W chrześcijańskich muhafazach (prowincjach), nie tylko w miastach i miejscowościach parafialnych, w miejscach publicznych stoją figury maryjne i świętych, zwłaszcza maronickich. Tam gdzie wyraźnie… Czytaj dalej Mój piękny Liban: kraj świętych i cudów

Tytuł powyższy jest polskim tłumaczeniem pierwszego wersu hymnu narodowego Serbołużyczan, najmniejszego narodu słowiańskiego, którego etniczne terytorium znajduje się w Saksonii i Brandenburgii, czyli całkowicie w granicach Niemiec. Jeden naród, który używa dwóch języków – górnołużyckiego i dolnołużyckiego. Tym razem wybrałem się na miłe mi Łużyce pątniczym szlakiem św. Jakuba (camino). Przekroczyłem Nysę na staromiejskim moście… Czytaj dalej Piękne Łużyce, sprawiedliwe, przyjazne!