Polonez, fortepian i Polska

Od opolskiego przeboju do Musicalu Narodowego

We Wrocławiu odbyła się premiera niezwykłego wydarzenia: Chopin 44 – musical narodowy. Muzyczne i literackie dzieło inspirowane muzyką Fryderyka Chopina oraz polską historią. Twórcą tego spektaklu jest Wojciech Rohatyn Popkiewicz, który wraz z Janem Szurmiejem stworzyli widowisko wybitne. Opowiadające dzieje polskich bohaterów od II Wojny Światowej do narodzin Solidarności. Połączyli muzykę kompozytora z Żelazowej Woli z wieloma pieśniami wykonywanymi przez utalentowanych wykonawców. Widz ogląda wzruszające losy Polaków na tle najważniejszych wydarzeń okupacji i PRL.

Wojciech Popkiewicz przyznaje, że od młodości fascynuje go Chopin. Wyśpiewany przez Joannę Rawik utwór „Romantyczność” to mocny początek tej miłości. Jego wykonanie w 1969 roku na festiwalu polskiej piosenki w Opolu do dzisiaj porusza. Tekst i skomponowana muzyka z zapożyczeniem chopinowskim jest rozpoznawalna od pierwszych taktów.

Spektakl, podobnie jak Polonez fis-moll opus 44, jest pełen zwrotów akcji, odniesień do najnowszych naszych dziejów. Do wywołanych przez nie dramatów ludzkich. Trudnych wyborów. Jak zapewnia autor to efekt historii rodzinnych i jego własnych przeżyć. Powstanie warszawskie z 1944 splata losy bohaterów niemal do czasów współczesnych. Znajdziemy tu nawiązania do pierwszego powojennego konkursu chopinowskiego (1949), który otarł się o międzynarodową politykę a także do warszawskiej giełdy piosenki z marca 1968, którą nie można było zakończyć, bo na mieście trwały walki ze studencką młodzieżą. Znajdziemy tu trudne początki jazzu w naszej ojczyźnie i telewizyjny występ na żywo, który mógł złamać wiele karier.

Należy się cieszyć, że drugie podejście duetu Popkiewicz – Szurmiej do tego projektu zostało sfinalizowane tym poruszającym dziełem. Kilka lat temu pierwsza próba realizacji w Lublinie zakończyła się fiaskiem. Epidemia covidu oraz zmiany organizacyjne i personalne w tamtejszych placówkach kultury postawiły musical w stan zawieszenia.

Wrocławskie przedstawienie to udane połączenie opowieści Wojciecha Rohatyna Popkiewicza z reżyserią i choreografią Jana Szurmieja. Obaj od lat owocnie wpływają na polską kulturę. Twórcy zaprosili do spektaklu zespół młodych, utalentowanych aktorów. Barbarę, główną rolę kobiecą, grają na zmianę: Magdalena Żuk i Natalia Witwicka. Pierwsza to odnosząca międzynarodowe sukcesy pianistka i kompozytor. Na jej występy w kraju czekają melomani – wielbiciele jej talentu. Podobnie z dużą pewnością siebie gra i występuje Natalia Witwicka. Maciej Mazurkiewicz rolą Tadeusza utoruje sobie drogę do kolejnych angaży teatralnych czy filmowych.

Część zespołu zaczynała we wrocławskim XVII liceum im. Agnieszki Osieckiej, gdzie klasa teatralna gromadzi a następnie szkoli młodych adeptów trudnej sztuki spod znaku Melpomeny. Próby odbywały się w Teatrze Polskim ale premiera została wystawiona w Centrum Kultury Wrocław Zachód. Tam zaskoczyła widzów energetyczna etiuda rewolucyjna i rzadko grany na akordeonie Chopin. Wisienką na torcie był występ prof. Jakuba Stankiewicza, wybitnego pianisty jazzowego, który w spektaklu akompaniuje wokalowi jednej z ważnych postaci – Annie, granej przez znakomitą Monikę Daukszo. Częścią muzyczną musicalu kierował Antoni Wojnar, nad wokalnym przygotowaniem zespołu czuwała Małgorzata Jaworska-Kaczmarek.

Jak zapewnia pomysłodawca, obecnie można znaleźć wielu utalentowanych młodych ludzi. Z nimi łatwiej dotrzeć do smartfonowych ale wrażliwych pokoleń oraz do miłośników sztuki teatralnej w różnym wieku. Zespół marzy o następnych występach w całej Polsce. Być może kolejne spektakle będą wystawiane w nawiązaniu do 80. Rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego w nadchodzącym roku.

Zdjęcia Artur Waszkielewicz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *